Poppin

Eigenlijk ben ik maar een beginner, en ik zit niet eens op dansles of een workshop. Maar Rianne en ik hadden toch zin om een video te maken so here it is!

i want to be a billionaire, so freakin' bad

My first day at work

Zoals jullie al weten werk ik bij Streetwise. Nja werkte dan.. Al na mijn eerste dag waar ik niet eens betaald voor kreeg wou ik al meteen stoppen. Dit werk is dus echt NIET te doen.
Dus als je 1 meter 60 bent, bruin/zwart haar hebt en ergens in een plekje woont in Den Haag dan zou ik het nooit doen. Neem het van mij aan, probeer het gewoon niet. Ik ben zo moe geworden dat ik zelfs vandaag nog moet bijkomen van al dat werk van gister. In plaats van dat we in de stad moesten rondlopen om donateurs te vragen, moesten Kristie en ik deur aan deur donateurs verzamelen..

We werden met ''Het Busje'' naar Leiden getsuurd. Wat? Helemaal naar Leiden?..

Eerst liepen we met een begeleider mee maar na een paar uur hadden we nog steeds geen 1 donateur er deden alleen maar bejaarden open. En na een halfuur moesten we zonder begeleider gaan ''werven''. We kregen een hele buurt voor ons zelf en we moesten uitkomen op 3 donateurs. We konden echt niet meer en we moesten nog zoveel deuren langs gaan.. Wat dachten ze nou? Als we al 4uur lang geen 1 donateur hebben hoe konden we dit doen in het laatste uur? Oja tuurlijk we hebben namelijk zoveel geluk dat we nu WEL iemand als donateur kunnen overhalen. Nou we kregen onze teamleider op ons dak die maar bleef zeuren en zeuren dat we het beter moesten doen. Ze zagen totaal niet in dat we uitgeput waren het laatste uurtje, konden ze dat ''peptalkje'' niet op het begin doen? Het ging ongeveer zo:

''Ik weet dat jullie het in jullie hebben voor dit werk hoor echt.. Ik weet het echt zeker maar ik belde net met de baas en hij zei dat ik jullie misschien maar op de trein terug moet sturen of dat jullie in de auto moeten gaan zitten en wachten. Ik vind dat ook best maar ik zie dat jullie het wel willen dus we proberen het gewoon nog een keer! Ik weet echt dat jullie het kunnen hoor echt waar! Maar ik weet niet wat ik hiermee aan moet *hij zucht* ik weet het echt niet.. *gaat met zijn handen door het haar en zucht nu dieper* ''

Okee? Het lag dus wel aan ons? Oh trouwens we kregen dat steeds om de minuut te horen wat motiverend zou moeten zijn. Misschien was het voor 1% motiverend maar dat ging al gauw achteruit als we zien dat we worden afgeluisterd door de onze teamleider/coach terwijl we met iemand aan de deur staan te praten en het werk goed proberen te doen. Of dat we terwijl we een straat binnen lopen we 20 meter verder op door dezelfde teamleider worden bespied. En dan heb ik het nog niet over hoe vaak hij belde naar de baas om over ons te roddelen en het mooie was dat we alles nog konden horen en hij ook nog eens speciaal wat verderop was gaan lopen.. Jammer joh, ik mocht dan misschien wel moe zijn maar niet doof...

We kwamen terug met nog steeds 0 donateurs.We mochten nog een proefdag gaan lopen donderdag maar dan zouden Kristie en ik apart worden gezet en we mochten niet samen met elkaar lopen. We MOESTEN apart deur aan deur gaan. Yeah right? Heel logisch om twee meisjes een hele wijk alleen te laten lopen en dat wij moeten aan bellen bij zoveel deuren en je weet maar nooit wie er open doet? Misschien worden we mee naar binnen gesleurt en hoor je pas twee uur later: ''Hey waar is Didi''.. En ja voor dat ze mij hebben gevonden ben ik een alleenstaande moeder van een tweeling ergens alleen op een woonboot. Maar ach wat verwacht je dan? We zijn pas 16 en hun allemaal in de 20 die een opleiding Communicatie doen. Ik ben geen wonderwoman of de nieuwe Kryptonite. Ik ben gewoon Didi. En dit werk past gewoon niet bij mij. En hier eindigt mijn verhaal over mijn eerste werkdag..

Een blunder:

Kristie en Didi bellen aan, we horen een medogeloze hond blaffen. Didi rent weg en Kristie bleef natuurlijk staan. De deur ging open er komt een boze dikke vrouw naar buiten. Wij probeerden nog heel blij te praten met de boze vrouw, maar al gauw liep de vrouw naar buiten en wees op de sticker: ''NEE''.
Wij: Oh sorry die zagen wij.. *De deur wordt voor ons neus dicht gedaan*

I'm still here

Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb gepost maar het weer is de laatste tijd zo lekker buiten! En het is ten slot zomervakantie dus ben ik vaak chillen met vrienden. Vandaag kwam ik terug van een weekje logeren van Sara in Leiden! Eigenlijk ben ik helemaal kapot maar ik kan alsnog niet slapen.. Ik heb geen idee hoe mijn lichaam wilt werken, volgens mij hebben mijn hersenen ruzie met mijn lichaam en komen ze er momenteel even niet uit..

Wisten jullie trouwens al dat ik a.s maandag mijn eerste werkdag heb? Ik werk nu met Kristie bij Streetwise, dat is een (jonge) organisatie die donateurs werft voor goede doelen. Maandag moet ik 3 donateurs weten te vinden voor AMREF Doctors. Hopelijk lukt het me, en blijf ik deze baan houden want het betaalt ook nog eens heel goed! Ik werk 4 keer per week en de 5de dag krijg ik er gratis bij zonder maar iets voor te doen. Het is een vakantie aanbieding dus dat is nog meer ''KAAA-CHINGG''. En ik ben het eigenlijk wel zat om alsmaar geld te vragen aan mijn ouders die weer aan je hoofd zeuren dat je te snel geld aan alles uitgeeft.. Maar zodra ik mijn wel verdiende centjes binnen krijg, ga ik sparen voor Adidas schoenen! Ik zag ze vandaag in de stad en het keek me gewoon dehele tijd aan! Ik moet ze hebben maar ze waren 80 euro dus dat valt wel eigenlijk mee voor schoenen.


Ze zijn wel heel simpel maar toch wel vet!

By the way ik had vandaag ook nog een nieuw shirt gekocht van The Sting, ik maak er morgen een foto van. En nog iets, we hebben een nieuwe printer die ook kan kopiëren en scannen dus ik hoef dan niet steeds een foto te maken van 1 van mijn tekeningen! Ik heb het eigenlijk nog steeds niet uitgeprobeerd terwijl we dat ding al 3 weken in huis hebben maar goed.. Het kan van pas komen!
Schiet me ook nog eens te binnen dat ik moet leren voor mijn SE's die ik nog moet inhalen. Wat dus nogal zwaar is ik bedoel in je vakantie leren?! Het zal toch wel moeten want het telt een groot deel mee voor mijn eindexamen. Voor Nederlands moet ik 3 boeken lezen en er een verslag voor maken. Ik heb er al 1 klaar liggen die ik eerder had gemaakt en ik heb laatst nog een boek uitgelezen dus ik moet dat nog maken en dan nog 1 boek uit gaan lezen.. Pff it's a hard knock life.

Ik ga maar eens slapen, morgen een nieuwe post met foto's!

Zou het een verschil uit gemaakt hebben?

Het is vaak lastig om dingen los te laten. Vaak omdat je bang bent voor wat erna gaat gebeuren. Leef je is in.. Stel dat je op een punt komt dat je nagaat hoe je leven zou zijn als diegene er helemaal niet voor je geweest zou zijn.. Zou je dan een heel ander persoon zijn? Beter? Of zou je dan een kill persoon zijn die tegen niemand praat en het liefst postzegels verzamelt in een koude kamer.

Kan het dat als je 1 persoon zou missen, je leven er heel anders eruit zou hebben gezien? Wow een rare zin, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden. Maar dus, al was het maar iemand die even langsliep op straat en de weg vroeg naar de plaatselijke supermarkt. Misschien wou je net op dat moment oversteken en zag je niet die motor aankomen rijden. Best vreemd, vind je niet?

You're like my favorite summersong

Je kent het wel. Het is lekker weer buiten en je hebt je iPod net met nieuwe zomerliedjes vol gepropt. Denk je dat er nog wat bij kan? Dan moet je zeker deze nummers ook eens beluisteren:

Picture Perfect

''Neeeee jij ookal!''

Waarom moeten mensen hetzelfde aandoen? Ik bedoel maar, waarom zou je pas iets aandoen als je ziet dat iedereen het aan heeft? Is dat dan een compliment voor jezelf dat iedereen het leuk vindt? Nou dankjewel,nu ben ik net zoals elk meisje en iedereen in heel Nederland. Ik heb het dit keer over Vans. Schoenen die vaak alleen werd gedragen door skaters en later ook door de hiphopscene. Nu wordt Vans commercieel en verspreidt het product over heel Nederland. Plus ook nog eens dat het nu overal makkelijk verkrijgbaar is. Leuk? Nee natuurlijk niet! Nu loopt iedereen erop en kunnen mensen hun eigen stijl niet duidelijk laten verschillen met die van de anderen. Hoe kan je nou laten zien aan de wereld dat je een eigen aparte stijl hebt, als iedereen hetzelfde als jou gaat kopen. Misschien moeten we langs een goedkoop medium.. Zij weet vast wel hier raad mee. Misschien spreek ik een beetje voor mezelf, maar het kan ook zijn dat ik ook voor anderen spreek. Baal jij ervan als iedereen op hetzelfde loopt als jij? En blijf je daar dan nog steeds erop lopen, of doe je het nooit meer aan? Plaats een reactie met jou mening!