Schets #2

Je zit een beetje achter je computer niks te doen en levenloos aan het zoeken naar leuke blogs. Dan roept je moeder plotseling: ''Didi je hebt toch woensdag een scheikunde proefwerk?'' ..Shit hoe wist ze dat? Had ik dit eerder vertelt, misschien in een ver vaag verleden? Ik antwoord met een kort en krachtig antwoord: ''Ja, dat klopt..'' Het is even stil maar dit gesprek is nog niet over. ''Moet je dan niet alvast gaan leren voordat je wéér alles van 1 dag van te voren leert?'' Mijn moeder heeft dit goed gezien, misschien moet ik inderdaad beginnen met leren? Ik keek opzij en ik zag mij scheikunde boeken op de grond liggen. Uitgeput pak ik het boek op en smijt het op mijn bureau. Het boek valt weer op de grond. ''Mij best, je wilt gewoon op je plek blijven op de grond. Ik heb er geen problemen mee hoor..''
Mama: Tegen wie praat je?
Didi: Niemand, me scheikunde boek wilt me niet en ik mag hem trouwens ook niet.

Uit verveling begon ik dan maar te tekenen(alweer). Dit is het geworden:




Wat vind je ervan?